ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΝΤΙΘΕΤΟΥ ΚΑΙ ΔΑΙΜΟΝΙΚΗΣ ΥΠΕΡΗΦΑΝΙΑΣ

Η υπερηφάνια είναι ρίζα και πηγή κάθε αμαρτίας.Οι κλάδοι της είναι:Περιεργία,Αλαζονεία,Κενοδοξία,Καύχησις,Ιδιορρυθμία,Αυθάδεια,Απόνοια,Πρόφασις,Προσποιούμενη εξομολόγησις,Αποστασία η παράβασις,Ελευθερίας άδεια.Πας ο υψων εαυτόν ταπεινωθήσεται ο δε ταπεινών υψωθήσεται κατά τον Θεόν. Ο ταπεινός νικά τον θυμωμένον με την υπομονήν και τον υπερήφανον με ταπείνωση.ο Άβελ μας ερμήνευσαι την αθωότητα ο Ενώχ την καθαρότητα, ο Νώε την μεγαλοψυχίαν και την ελπίδαν ,ο Αβραάμ την υπακοήν και φιλοξενίαν,ο Ιωσήφ την σωφροσύνην, ο Μωυσής την πραότητα, ο Ιώβ την υπομονήν, ο Δαυίδ την αγάπη προς τους εχθρούς ,και ο Ηλίας τον θείον ζήλον.Αμή ο Υιός του Θεού ήλθε δια να διδάξη ταπείνωσιν, λέγων:Μάθετε απ'εμού ότι πράος ειμί και ταπεινός τη καρδία.Διδάσκει μας όλας τας αρετάς αμή εισ ταύτην μας παρακινά περισσότερον,και ως δοχείον των άλλων και θησαυροφυλάκιον.