Πώς να ενεργούμε

Την απάντηση στο ερώτημά αυτό την βρήκα στον Άγιον Ησύχιον τον Πρεσβύτερον (Λόγος προς τον Θεόδουλον ),που αναφέρει τα εξής: Τα καθημερινά μας έργα, πρέπει να τα ζυγίζουμε κάθε στιγμή και να τα προσέχουμε και το βράδυ να τα ελαφρωνουμε όσον μπορούμε περισσότερον με την μετάνοιαν, εάν θέλουμε, με τη βοήθειαν του Χριστού, να νικήσουμε την κακίαν. Και πρέπει να παρατηρούμε προσεκτικά, αν εκτελούμε όλα τα αισθητά και φανερά έργα μας σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, ενώπιον του Θεού και μόνον για τον Θεόν, για να μην παρασυρόμαστε παράλογα από τις αισθήσεις μας. Και συνεχίζει δια το θέμα της νήψεως (επαγρύπνησις επί των λογισμών της καρδίας) με τα εξής: Αν, με την βοήθεια του Θεού, κάθε ημέρα κερδίζουμε από την νήψιν μας, δεν πρέπει να συμπεριφερωμεθα με αδιαφορία και να ζημιωνωμαστε με πολλές επιβλαβείς συνομιλίες, αλλά μάλλον πρέπει να καταφρονουμε τα μάταια, για το αξιαγάπητον και γλυκόν κέρδος της αρετής αυτής και την ομορφιά της.

 Η κίνηση των λογισμών στον άνθρωπο σε τέσσερις αιτίες οφείλεται

Πρώτη αιτία είναι το φυσικό θέλημα του σώματος (της σαρκός).

Δεύτερη είναι η φαντασία που προκαλούν τα αισθητά πράγματα του κόσμου, που ακόμα και βλέπουμε.

Τρίτη είναι οι εμπειρίες που είχαμε στη ζωή μας και τα παραστρατήματα της ψυχής, που τριγυρίζουν στο νου μας καί

Τετάρτη, οι προσβολές των δαιμόνων, που εκμεταλλεύονται τις παραπάνω τρεις αιτίες και μας πολεμούν να μας ρίξουν σε όλα τα πάθη. Γι' αυτό ο άνθρωπος, μέχρι να πεθάνει, δεν μπορεί να είναι χωρίς πειρασμούς και χωρίς πόλεμο.

Σκέψου τώρα και κρίνε: Προτού να φύγει ο άνθρωπος απ' αυτή τη ζωή, είναι ενδεχόμενο να καταργηθεί μία από τις τέσσερις αυτές αιτίες; Και ακόμη: Είναι δυνατό, το σώμα μας να μην αναγκαστεί να επιθυμήσει κάποιο από τα κοσμικά πράγματα; Εάν λοιπόν είναι παράλογο να σκεφτούμε κάτι τέτοιο για το σώμα μας, μια και η ανθρώπινη φύση έχει ανάγκη από τα πράγματα του κόσμου, είναι επόμενο ότι τα πάθη παίρνουν αφορμές και δουλεύουν σε κάθε ζωντανό άνθρωπο, είτε το θέλει είτε δεν τον θέλει.

Για αυτό είναι ανάγκη κάθε άνθρωπος να προφυλάσσεται μήπως και πέσει όχι σε ένα μόνο πάθος, που τον πολιορκεί συνεχώς, ούτε σε δύο, αλλά και σε περισσότερα, επειδή φοράει αδύνατο σώμα, όσοι νίκησαν τα πάθη με την άσκηση στις αρετές, αν και ενοχλούνται από τους λογισμούς και από τις προσβολές των τεσσάρων αιτιών που αναφέραμε, παραμένουν ανίκητοι.

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος

 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΟΥ

(Ζωοδόχου Πηγής)

"'Ο ναός σου, Θεοτόκε, αναδείχθη Παράδεισος "

'Ο Ιερός αυτός Ναός της Ζωοδόχου Πηγής ιδρύθηκε καταρχάς από το αυτοκράτορα Λέοντα τον μεγάλο, τον επονομαζόμενο Μακέλλη. 'Ο Λέων ήταν άντρας χρηστός και πολύ σπλαχνικός και συμπαθούσε εκείνους που είχαν ανάγκη. Προτού ανέλθει στον αυτοκρατορικό θρόνο όντας δηλαδή ιδιώτης ακόμη, συνάντησε ένα άνδρα τυφλό, πού σκούνταγε δώθε κείθε, τον όποιον και έπιασε από τα χέρια και τον οδηγούσε.

Και λοιπόν, μόλις έφτασαν κοντά στον τόπο (στον οποίο χτίστηκε κατόπιν ο Ναός), ο ανάπηρος δίψασε παρά πολύ και θερμοπαρακαλούσε τον Λέοντα να του βρει λίγο νεράκι να πιει να ξεδιψάσει. 'Αυτός τότε μπήκε μέσα στο βαθύσκιωτο εκείνο τόπο και αναζητούσε νερό για τον τυφλό.

Παρά ταύτα όμως δεν έβρισκε εκεί νερό, και γύρισε πίσω σκυθρωπός και στεναχωρημένος. 'Αλλά ενώ γύριζε πίσω, άκουσε φωνή άνωθεν, πού έλεγε: "Λέοντα, δεν πρέπει να αγωνίας το νερό είναι, πράγματι, πολύ κοντά" Ξαναγύρισε λοιπόν ο Λέων και αναζητούσε νερό. Και αφού και αυτή τη φορά κόπιασε πολύ, άκουσε πάλι την ίδια φωνή να του λέγει :"Λέοντα βασιλιά, έμπα βαθύτερα στον βαθύσκιωτο αυτό τόπο, πάρε στα χέρια σου από το γάργαρο νερό και δώσε στο τυφλό να πιεί και να ξεδιψάσει. Κατόπιν να αλείψεις τα τυφλά του μάτια με πηλό από το νερό αυτό, και θα μάθεις αμέσως ποιά είμαι εγώ, η οποία και κατοικώ από πολύ καιρό στον χώρο αυτό ".

Ο Λεόν έπραξε αυτό που η παράδοξη εκείνη φωνή του διευκρίνισε, και πάραυτα ο τυφλός άρχισε να βλέπει. Κατά την πρόρρηση δε της Θεόμητορος, ο Λέων έγινε αυτοκράτορας του Βυζαντίου. Τότε με φιλότιμη χειρονομία του ανηγέρθη ιερός Ναός στην Πηγή εκείνη.

('Ιερόν Πεντηκοστάριον)

 Να γίνεσαι καλύτερος…

Να γίνεσαι καλύτερος… χωρίς διαταγές!

Να χαίρεσαι… χωρίς να υποκρίνεσαι!

Να μιλάς… χωρίς να περιαυτολογείς!

Να δουλεύεις… χωρίς να υποδουλώνεσαι!

Να είσαι ελεύθερος… χωρίς να γίνεσαι ασύδοτος!

Να είσαι τολμηρός… χωρίς επίδειξη!

Να είσαι εκδηλωτικός… χωρίς να είσαι επιπόλαιος!

Να παλεύεις… χωρίς να απελπίζεσαι!

Να είσαι οδηγός… χωρίς να κομπάζεις!

Να διαλέγεις… χωρίς να περιφρονείς!