Η ΑΓΑΠΗ




Η ΑΓΑΠΗ
«Σήμερα, δελφοί μου, θά μιλήσουμε γιά τήν Βασίλισσα τήν γάπη. Φυσικόν μας εναι νά γαπμεν τούς δελφούς μας, διότι εμεθα μις φύσεως, χομεν να βάπτισμα, τά χραντα Μυστήρια μεταλαμβάνομεν, ναν παράδεισον λπίζομεν νά πολαύσωμεν. Καλότυχος κενος νθρωπος που ξιώθηκε καί λαβεν ες τήν καρδίαν του ατάς τάς δύο γάπας, ες τόν Θεόν καί ες τούς δελφούς του. Διότι ποιος χει τόν Θεόν ες τήν καρδίαν του, χει πάντα τά γαθά καί μαρτία δέν ποφέρει νά κάμει, καί στις δέν χει τόν Θεόν ες τήν καρδίαν, χει τόν Διάβολον καί κάμνει πάντα τά κακά καί λας τάς μαρτίας».
δ γιος σταμάτησε. πειτα μέ βροντερή φωνή συνέχισε:
«Χίλιας χιλιάδας καλά νά κάμνωμεν, δελφοί μου, νηστείας, προσευχάς, λεημοσύνας, καί τό αμα μας νά χύσωμεν διά τόν Χριστόν μας, καί δέν χομεν ατάς τάς δύο γάπας, λλά χομεν τό μσος καί τήν χθραν είς τούς δελφούς μας, λα κενα τά καλά που κάμαμεν εναι το Διαβόλου καί ες τήν κόλασιν πηγαίνομεν. Ναί, δελφοί μου, διότι κείνη χθρα εναι φαρμάκι το Διαβόλου καί καθώς βάνομεν μέσα ες κατόν κάδας λεύρι λίγον προζύμι, καί χει τόσην δύναμιν καί νακουφίζει σον ζυμάρι καί ν εναι, τσι εναι καί χθρα. λα κενα, τά καλά που κάμαμεν τά γυρίζει καί τά κάνει φαρμάκι το Διαβόλου».

ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ