Μικρό Απόδειπνο

Ες το νομα το Πατρός κα το Υο κα το γίου Πνεύματος. μήν.
Δόξα Σοι, Θεός μν, δόξα Σοι.
Βασιλε οράνιε, Παράκλητε, τ Πνεμα τς ληθείας, πανταχο παρν κα τ πάντα πληρν, θησαυρς τν γαθν κα ζως χορηγός, λθ κα σκήνωσον ν μν, κα καθάρισον μς π πάσης κηλδος, κα σσον, γαθέ, τς ψυχς μν. μήν.
Το Τρισάγιον
γιος Θεός, γιος σχυρός, γιος θάνατος, λέησον μς (κ γ).
Δόξα Πατρ κα Υἱῷ κα γί Πνεύματι.
Κα νν κα ε κα ες τος αἰῶνας τν αώνων. μήν.
Παναγία Τριάς, λέησον μς.
Κύριε, λάσθητι τας μαρτίαις μν.
Δέσποτα, συγχώρησον τς νομίας μν.
γιε, πίσκεψαι κα ασαι τς σθενείας μν,
νεκεν το νόματός σου.
Κύριε, λέησον (κ γ).
Δόξα Πατρ κα Υἱῷ κα γί Πνεύματι.
Κα νν κα ε κα ες τος αἰῶνας τν αώνων. μήν.
Πάτερ μν ν τος ορανος, γιασθήτω τ νομά σου.
λθέτω βασιλεία σου.
Γενηθήτω τ θέλημά σου, ς ν οραν, κα π τς γς.
Τν ρτον μν τν πιούσιον δς μν σήμερον.
Κα φες μν τ φειλήματα μν, ς κα μες φίεμεν τος φειλέταις μν.
Κα μ εσενέγκς μς ες πειρασμόν, λλ ῥῦσαι μς π το πονηρο. μήν.
Κύριε, λέησον (κ γ).
Δόξα Πατρ κα Υἱῷ κα γί Πνεύματι.
Κα νν κα ε κα ες τος αἰῶνας τν αώνων. μήν.
Δετε, προσκυνσωμεν κα προσπσωμεν τ βασιλε μν Θε.
Δετε, προσκυνσωμεν κα προσπσωμεν Χριστ, τ βασιλε μν Θε.
Δετε, προσκυνσωμεν κα προσπσωμεν ατ Χριστ, τ βασιλε κα Θε μν.
Ψαλμός ν' (50)
λέησόν με Θες, κατ τ μγα λες Σου·
κα κατ τ πλθος τν οκτιρμν Σου ξλειψον τ νμημ μου.
π πλεον πλνν με π τς νομας μου κα π τς μαρτας μου καθρισν με.
τι τν νομαν μου γ γινσκω κα μαρτα μου νπιν μου στ δι παντς.
Σο μν μαρτον κα τ πονηρν νπιν Σου ποησα,
πως ν δικαιωθς ν τος λγοις Σου κα νικσς ν τ κρνεσθα Σε.
δο γρ ν νομαις συνελφθην κα ν μαρταις κσσησ με μτηρ μου.
δο γρ λθειαν γπησας τ δηλα κα τ κρφια τς σοφας Σου δλωσς μοι.
αντιες με σσπ κα καθαρισθσομαι·
πλυνες με κα πρ χινα λευκανθσομαι.
κουτιες μοι γαλλασιν κα εφροσνην, γαλλισονται στα τεταπεινωμνα.
πστρεψον τ πρσωπν Σου π τν μαρτιν μου
κα πσας τς νομας μου ξλειψον.
Καρδαν καθαρν κτσον ν μο, Θες, κα πνεμα εθς γκανισον ν τος γκτοις μου.
Μ ποῤῥίψς με π το προσπου Σου κα τ Πνεμ Σου τ γιον μ ντανλς π᾿ μο.
πδος μοι τν γαλλασιν το σωτηρου Σου κα πνεματι γεμονικ στριξν με.
Διδξω νμους τς δος Σου κα σεβες π Σ πιστρψουσι.
Ῥῦσα με ξ αμτων, Θεός, Θες τς σωτηρας μου· γαλλισεται γλσσ μου τν δικαιοσνην Σου.
Κριε, τ χελη μου νοξεις κα τ στμα μου ναγγελε τν ανεσν Σου.
τι, ε θλησας θυσαν, δωκα ν· λοκαυτματα οκ εδοκσεις.
Θυσα τ Θε πνεμα συντετριμμνον, καρδαν συντετριμμνην κα τεταπεινωμνην Θες οκ ξουδενσει.
γθυνον, Κριε, ν τ εδοκίᾳ Σου τν Σιν κα οκοδομηθτω τ τεχη Ιερουσαλμ.
Ττε εδοκσεις θυσαν δικαιοσνης, ναφορν κα λοκαυτματα ττε νοσουσιν π τ θυσιαστριν Σου μσχους.
Ψαλμός ξθ' (69)
Θεός, ες τν βοθειν μου πρσχες.
Κριε, ες τ βοηθσα μοι σπεσον.
Ασχυνθτωσαν κα ντραπτωσαν ο ζητοντες τν ψυχν μου.
ποστραφτωσαν ες τ πσω κα καταισχυνθτωσαν ο βουλμενο μου κακ.
ποστραφτωσαν παραυτκα ασχυνμενοι ο λγοντς μοι· Εγε, εγε.
γαλλισθωσαν κα εφρανθτωσαν π Σο πντες ο ζητοντς Σε, Θες κα λεγτωσαν διαπαντς·
Μεγαλυνθτω Κριος· ο γαπντες τ σωτριν Σου.
γ δ πτωχς εμι κα πνης· Θες, βοθησν μοι.
Βοηθς μου κα ῥύστης μου ε Σ, Κριε· μ χρονσς.
Ψαλμός ρμβ' (142)
Κύριε, εσκουσον τς προσευχς μου, ντισαι τν δησν μου ν τ ληθείᾳ Σου, εσκουσν μου ν τ δικαιοσν Σου.
Κα μ εσλθς ες κρσιν μετ το δολου Σου τι ο δικαιωθσεται νπιν Σου πς ζν.
τι κατεδωξεν χθρς τν ψυχν μου, ταπενωσεν ες γν τν ζων μου.
κθισ με ν σκοτεινος, ς νεκρος αἰῶνος,
κα κηδασεν π᾿ μ τ πνεμ μου, ν μο ταρχθη καρδα μου.
μνσθην μερν ρχαων, μελτησα ν πσι τος ργοις Σου,
ν ποιμασι τν χειρν Σου μελτων.
Διεπτασα πρς Σ τς χερς μου· ψυχ μου ς γ νυδρς σοι.
Ταχ εσκουσν μου, Κριε, ξλιπε τ πνεμ μου.
Μ ποστρψς τ πρσωπν Σου π᾿ μο κα μοιωθσομαι τος καταβανουσιν ες λκκον.
κουστν ποησν μοι τ πρω τ λες Σου, τι π Σο λπισα.
Γνρισν μοι, Κριε, δν, ν πορεσομαι,
τι πρς Σ ρα τν ψυχν μου.
ξελο με κ τν χθρν μου, Κριε· πρς Σ κατφυγον,
δδαξν με το ποιεν τ θλημ Σου, τι Σ ε Θες μου.
Τ Πνεμ Σου τ γαθν δηγσει με ν γ εθείᾳ·
νεκεν το νματς Σου, Κριε, ζσεις με.
ν τ δικαιοσν Σου ξξεις κ θλψεως τν ψυχν μου
κα ν τ λει Σου ξολοθρεσεις τος χθρος μου.
Κα πολες πντας τος θλβοντας τν ψυχν μου,
τι γ δολς Σο εμι.
Μικρά Δοξολογία
Δόξα ν ψίστοις Θε κα π γς ερήνη, ν νθρώποις εδοκία.
μνομέν Σε,
ελογομέν Σε,
προσκυνομέν Σε,
δοξολογομέν Σε,
εχαριστομέν Σοι,
δι τν μεγάλην Σου δόξαν.
Κύριε Βασιλε, πουράνιε Θεέ, Πάτερ παντοκράτορ·
Κύριε Υἱὲ μονογενές, ησο Χριστέ, κα γιον Πνεμα.
Κύριε Θεός, μνς το Θεο, Υἱὸς το Πατρός,
αρων τν μαρτίαν το κόσμου,
λέησον μς αρων τς μαρτίας το κόσμου.
Πρόσδεξαι τν δέησιν μν,
καθήμενος ν δεξι το Πατρός, κα λέησον μς.
τι Σ ε μόνος γιος, Σ ε μόνος Κύριος,
ησος Χριστός, ες δόξαν Θεο Πατρός. μήν.
Καθ' κάστην μέραν ελογήσω Σε κα ανέσω τ νομά Σου ες τν αἰῶνα κα ες τν αἰῶνα το αἰῶνος.
Κύριε, καταφυγ γενήθης μν ν γενε κα γενε.
γ επα· Κύριε, λέησόν με, ασαι τν ψυχήν μου, τι μαρτόν Σοι.
Κύριε, πρς Σ κατέφυγον·
δίδαξόν με το ποιεν τ θέλημά Σου, τι Σ ε Θεός μου.
τι παρ Σο πηγ ζως· ν τ φωτί Σου ψόμεθα φς.
Παράτεινον τ λεός Σου τος γινώσκουσί Σε.
Καταξίωσον, Κύριε, ν τ νυκτ ταύτ,
ναμαρτήτους φυλαχθναι μς.
Ελογητς ε, Κύριε, Θες τν Πατέρων μν, κα ανετν κα δεδοξασμένον τ νομά Σου ες τος αἰῶνας. μήν.
Γένοιτο, Κύριε, τ λεός Σου φ' μς, καθάπερ λπίσαμεν πί Σέ.
Ελογητς ε, Κύριε, δίδαξόν με τ δικαιώματά Σου.
Ελογητς ε, Δέσποτα, συνέτισόν με τ δικαιώματά Σου.
Ελογητς ε, γιε, φώτισόν με ν τος δικαιώμασί Σου.
Κύριε, τ λεός Σου ες τν αἰῶνα· τ ργα τν χειρν Σου μ παρίδς.
Σο πρέπει ανος,
Σο πρέπει μνος,
Σο δόξα πρέπει τ Πατρ κα τ Υἱῷ κα τ γί Πνεύματι,
νν κα εί, κα ες τος αἰῶνας τν αώνων. μήν.
Τ Σύμβολον τς Πίστεως
Πιστεύω ες να Θεόν, Πατέρα, παντοκράτορα, ποιητν ορανο κα γς, ρατν τε πάντων κα οράτων.
Κα ες να Κύριον ησον Χριστόν, τν Υἱὸν το Θεο τν μονογεν, τν κ το Πατρς γεννηθέντα πρ πάντων τν αώνων· φς κ φωτός, Θεν ληθινν κ Θεο ληθινο, γεννηθέντα ο ποιηθέντα, μοούσιον τ Πατρί, δι᾿ ο τ πάντα γένετο.
Τν δι᾿ μς τος νθρώπους κα δι τν μετέραν σωτηρίαν κατελθόντα κ τν ορανν κα σαρκωθέντα κ Πνεύματος γίου κα Μαρίας τς Παρθένου κα νανθρωπήσαντα.
Σταυρωθέντα τε πρ μν π Ποντίου Πιλάτου, κα παθόντα, κα ταφέντα.
Κα ναστάντα τ τρίτ μέρ, κατ τς Γραφάς.
Κα νελθόντα ες τος ορανούς, κα καθεζόμενον κ δεξιν το Πατρός.
Κα πάλιν ρχόμενον μετ δόξης κρναι ζντας κα νεκρούς, ο τς βασιλείας οκ σται τέλος.
Κα ες τ Πνεμα τ γιον, τ κύριον, τ ζωοποιόν, τ κ το Πατρς κπορευόμενον, τ σν Πατρί κα Υἱῷ συμπροσκυνούμενον κα συνδοξαζόμενον, τ λαλσαν δι τν προφητν.
Ες μίαν, γίαν, καθολικν κα ποστολικν κκλησίαν.
μολογ ν βάπτισμα ες φεσιν μαρτιν.
Προσδοκ νάστασιν νεκρν.
Κα ζων το μέλλοντος αἰῶνος. μήν.
ξιόν στιν, ς ληθς, μακαρίζειν Σε τν Θεοτόκον, τν ειμακάριστον κα παναμώμητον κα Μητέρα το Θεο μν.
Τν τιμιωτέραν τν Χερουβεμ κα νδοξοτέραν συγκρίτως τν Σεραφείμ, τν διαφθόρως Θεν Λόγον τεκοσαν, τν ντως Θεοτόκον, σ μεγαλύνομεν.
Το Τρισάγιον
γιος Θεός, γιος σχυρός, γιος θάνατος, λέησον μς (κ γ').
Δόξα Πατρ κα Υἱῷ κα γί Πνεύματι.
Κα νν κα ε κα ες τος αἰῶνας τν αώνων. μήν.
Παναγία Τριάς, λέησον μς.
Κύριε, λάσθητι τας μαρτίαις μν.
Δέσποτα, συγχώρησον τς νομίας μν.
γιε, πίσκεψαι κα ασαι τς σθενείας μν,
νεκεν το νόματός σου.
Κύριε, λέησον (κ γ').
Δόξα Πατρ κα Υἱῷ κα γί Πνεύματι.
Κα νν κα ε κα ες τος αἰῶνας τν αώνων. μήν.
Πάτερ μν ν τος ορανος, γιασθήτω τ νομά Σου,
λθέτω βασιλεία Σου,
γενηθήτω τ θέλημά Σου, ς ν οραν κα π τς γς·
τν ρτον μν τν πιούσιον δς μν σήμερον·
κα φες μν τ φειλήματα μν,
ς κα μες φίεμεν τος φειλέταις μν·
κα μ εσενέγκς μς ες πειρασμόν, λλ ῥῦσαι μς π το πονηρο.
Κύριε, λέησον (κ μ').
ν παντ καιρ κα πάσ ρ ν οραν κα π γς προσκυνούμενος κα δοξαζόμενος, Χριστς Θεός,
μακρόθυμος, πολυέλεος, πολυεύσπλαγχνος, τος δικαίους γαπν κα τος μαρτωλος λεν, πάντας καλν πρς σωτηρίαν δι τς παγγελίας τν μελλόντων γαθν.
Ατός Κύριε, πρόσδεξαι κα μν ν τ ρ ταύτ τς ντεύξεις κα θυνον τν ζων μν πρς τς ντολάς Σου.
Τς ψυχς μν γίασον· τ σώματα γνισον· τος λογισμος διόρθωσον· τς ννοίας κάθαρον· κα ῥῦσαι μς π πάσης θλίψεως, κακν κα δύνης.
Τείχισον μς γίοις Σου γγέλοις, να τ παρεμβολ ατν φρουρούμενοι κα δηγούμενοι, καταντήσωμεν ες τν νότητα τς πίστεως κα ες τν πίγνωσιν τς προσίτου Σου δόξης·
τι ελογητς ε ες τος αἰῶνας τν αώνων. μήν.
Κύριε, λέησον (κ γ).
Δόξα Πατρ κα Υἱῷ κα γί Πνεύματι.
Κα νν κα ε κα ες τος αἰῶνας τν αώνων. μήν.
Τν Τιμιωτέραν τν Χερουβείμ, κα νδοξοτέραν συγκρίτως τν Σεραφείμ, τν διαφθόρως Θεν Λόγον τεκοσαν, τν ντως Θεοτόκον, Σ μεγαλύνομεν.
Κύριε, λέησον (κ ιβ).
Κα σσον κα βοθησον μς, Παναγία Παρθένε.
Εχ ες τν περαγίαν Θεοτόκον
σπιλε, μόλυντε, φθορε, χραντε, γν Παρθένε, Θεόνυμφε Δέσποινα·
Θεν Λόγον τος νθρώποις τ παραδόξ Σου κυήσει νώσασα, κα τν πωσθεσαν φύσιν το γένους μν τος ορανίοις συνάψασα·
τν πηλπισμένων μόνη λπς κα τν πολεμουμένων βοήθεια·
τοίμη ντίληψις τν ες Σ προστρεχόντων κα πάντων τν Χριστιανν τ καταφύγιον·
μ βδελύξ με, τν μαρτωλόν, τν ναγ, τν ασχρος λογισμος κα λόγοις κα πράξεσιν λον μαυτν χρειώσαντα,
κα τ τν δονν το βίου αθυμί γνώμ δολον γενόμενον·
λλ' ς το φιλανθρώπου Θεο Μήτηρ, φιλανθρώπως σπλαγχνίσθητι π' μο τ μαρτωλ κα σώτ κα δέξαι μου τν κ υπαρν χειλέων προσφερομένην Σοι δέησιν.
Κα τν Σν Υἱόν, κα μν Δεσπότην κα Κύριον,
τ μητρικ Σου παρρησί χρωμένη δυσώπησον,
να νοίξ κμο τ φιλάνθρωπα σπλάγχνα τς Ατο γαθότητος·
κα παριδών μου τ ναρίθμητα πταίσματα,
πιστρέψ με πρς μετάνοιαν κα τν Ατο ντολν ργάτην δόκιμον ναδείξ με.
Κα πάρεσό μοι ε ς λεήμων κα συμπαθς κα φιλάγαθος·
ν μν τ παρόντι βί θερμ προστάτις κα βοηθός, τς τν ναντίων φόδους ποτειχίζουσα κα πρς σωτηρίαν καθοδηγοσά με·
κα ν τ καιρ τς ξόδου μου, τν θλίαν μου ψυχν περιέπουσα κα τς σκοτεινς ψεις τν πονηρν δαιμόνων πόρρω ατς πελαύνουσα·
ν δ τ φοβερ μέρ τς Κρίσεως,
τς αωνίου με υομένη κολάσεως,
κα τς πορρήτου δόξης το Σο Υο κα Θεο μν κληρονόμον με ποδεικνύουσα.
ς κα τύχοιμι, Δέσποινά μου, περαγία Θεοτόκε,
δι τς Σς μεσιτείας κα ντιλήψεως, χάριτι κα φιλανθρωπί το Μονογενος Σου Υο,
το Κυρίου κα Θεο κα Σωτρος μν ησο Χριστο.
πρέπει πσα δόξα, τιμ κα προσκύνησις,
σν τ νάρχ Ατο Πατρ
κα τ παναγί κα γαθ κα ζωοποι Ατο Πνεύματι,
νν κα ε κα ες τος αἰῶνας τν αώνων. μήν.
Εχ ες τν Κύριον μν ησον Χριστόν
Κα δς μν, Δέσποτα, πρς πνον πιοσιν, νάπαυσιν σώματος κα ψυχς, κα διαφύλαξον μς π το ζοφερο πνου τς μαρτίας κα π πάσης σκοτεινς κα νυκτερινς δυπαθείας.
Πασον τς ρμς τν παθν, σβέσον τ πεπυρωμένα βέλη το πονηρο, τ καθ' μν δολίως κινούμενα·
τς τς σαρκς μν παναστάσεις κατάστειλον κα πν γεδες κα λικν μν φρόνημα κοίμισον.
Κα δώρησαι μν, Θεός, γρήγορον νον, σώφρονα λογισμόν, καρδίαν νήφουσαν, πνον λαφρν, κα πάσης σατανικς φαντασίας πηλλαγμένον.
Διανάστησον δ μς ν τ καιρ τς προσευχς στηριγμένους ν τας ντολας Σου κα τν μνήμην τν Σν κριμάτων ν αυτος παράθραυστον χοντας.
Παννύχιον μν τν Σν δοξολογίαν χάρισαι,
ες τ μνεν
κα ελογεν
κα δοξάζειν
τ πάντιμον κα μεγαλοπρεπς νομά Σου,
το Πατρς κα το Υο κα το γίου Πνεύματος,
νν κα ε κα ες τος αἰῶνας τν αώνων. μήν.
περένδοξε, ειπάρθενε, ελογημένη Θεοτόκε,
προσάγαγε τν μετέραν προσευχν τ Υἱῷ Σου κα Θε μν κα ατησαι, να σώσ δι Σο τς ψυχς μν.
λπίς μου Πατήρ,
καταφυγή μου Υός,
σκέπη μου τ Πνεμα τ γιον.
Τρις γία, δόξα Σοι.
Τν πσαν λπίδα μου ες Σ νατίθημι,
Μτερ το Θεο, φύλαξόν με π τν σκέπην Σου.
π Σο χαίρει, Κεχαριτωμένη, πσα κτίσις, γγέλων τ σύστημα κα νθρώπων τ γένος, γιασμένε να κα παράδεισε λογικέ, παρθενικν καύχημα, ξ ς Θες σαρκώθη κα παιδίον γέγονεν πρ αώνων πάρχων Θες μν· τν  γρ Σν μτραν θρνον ποησε, κα τν  Σν γαστρα πλατυτραν ορανν πειργσατο. π Σο χαρει, Κεχαριτωμνη, πσα κτσις δξα Σοι.
Εχ ες τν φύλακα γγελον
γιε γγελε, φεστς τς θλίας μου ψυχς κα ταλαιπώρου μου ζως, μ γκαταλίπς με τν μαρτωλόν, μηδ ποστς π᾿ μο δι τν κρασίαν μου· μ δώς χώραν τ πονηρ δαίμονι κατακυριεσαί μου τ καταδυναστεί το θνητο τούτου σώματος· κράτησον τς θλίας κα παρειμένης χειρός μου, κα δήγησόν με ες δν σωτηρίας.
Ναί, γιε γγελε το Θεο, φύλαξ κα σκεπαστς τς θλίας μου ψυχς κα το σώματος, πάντα μοι συγχώρησον, σα σοι θλιψα πάσας τς μέρας τς ζως μου, κα ε τι μαρτον τν σήμερον μέραν· σκέπασόν με ν τ παρούσ νυκτ κα διαφύλαξόν με π πάσης πηρείας το ντικειμένου, να μ ν τινι μαρτήματι παροργίσω τν Θεόν· κα πρέσβευε πρ μο πρς τν Κύριον το πιστηρίξαι με ν τ φόβ ατο κα ξιον ναδεξαί με δολον τς Ατο γαθότητος. μήν.
Θεοτόκε Παρθένε, χαρε κεχαριτωμένη Μαρα, Κύριος μετά Σο. ελογημένη, Σ ν γυναιξί, κα ελογημένος καρπς τς κοιλίας Σου, τι Σωτήρα τεκες τν ψυχν μν. (κ γ)
Δι᾿ εχν τν γίων Πατέρων μν, Κύριε ησο Χριστέ, Θεός, λέησον μς. μήν.